Taal

Bijna twee jaar lang is de nieuwsconsument bedolven onder berichten over de Amerikaanse verkiezingsstrijd. Nu zitten we in de laatste twee maanden van de campagne voor de Nederlandse verkiezingen. Tijd om eens te reflecteren op de taal van politici.

“Ik wil nu van Alkmaar naar Berlijn”, zei ik tegen mijn telefoon. En meteen toonde de Reisplanner-app van de NS de eerstvolgende trein, inclusief vertrektijd, overstap en aankomsttijd op Berlin Hauptbahnhof. Door tegen de app te praten krijg ik sneller een reisadvies dan wanneer ik zelf de stationsnamen moet intikken. De app herkent ook vragen à la “Wat zijn de vertrektijden van Amsterdam Muiderpoort” en “Wat kost een enkele reis van Rotterdam naar Den Haag Centraal”.

Onlangs vertelde op zaterdagochtend op Radio 1 een gast enthousiast over zijn aanstaande gardening event. De trouwe luisteraar van de Tros Nieuwsshow weet dan dat de gast een berisping te wachten staat van presentatrice Mieke van der Weij: "Waarom moet dat toch in het Engels?" Van der Weij, van huis uit neerlandica, werpt zich geregeld op als fervent verdediger van het Nederlands.

Op de website van Onze Taal stelde taalkundige Frank Jansen onlangs de vraag "Moet de overheid de spelling met rust laten?" Een interessante vraag, zeker in tijden waarin politieke partijen tamboereren over 'minder overheid' en 'minder regels'. Hoe is dat in andere landen geregeld?

Het is helaas onduidelijk wat Jansen precies bedoelt. Moeten de huidige spellingregels nooit meer veranderd worden? Of bedoelt hij dat het fenomeen officiële spelling helemaal afgeschaft zou moeten worden? Het wordt niet duidelijk uit zijn artikel.

Onlangs verscheen een nieuwe editie van de Schrijfwijzer, de vijfde alweer. Het boek is een begrip onder tekstschrijvers en redacteuren. Het is, zoals de oorspronkelijke  ondertitel aangeeft, een handboek voor duidelijk taalgebruik. Het bevat talloze aanwijzingen over onder meer tekstopbouw, zinsbouw, woordgebruik, leestekens en spellingskwesties.

Ik heb hier nog de eerste editie in de kast staan, uit 1979. Het is een tweedehands exemplaar, met achterin de met potlood geschreven prijzen 37,50, 22,50 en 12,50. Een winkeldochter dus; het was dan ook al lang geen 1979 meer toen ik het kocht. We betaalden nog wel met guldens. De nieuwste editie kost toevallig ook 37,50 - euro.